Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στους ενήλικες είναι μια κατάσταση που συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή, επηρεάζοντας περίπου το 4,4% του ενήλικου πληθυσμού. Δυστυχώς, συχνά υποδιαγιγνώσκεται και παρεξηγείται, κυρίως λόγω της λανθασμένης αντίληψης ότι πρόκειται αποκλειστικά για παιδική διαταραχή. Για τους ψυχολόγους που επιδιώκουν την αποτελεσματική θεραπεία, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν αυτές τις προκλήσεις.

Η Συνέχιση της ΔΕΠΥ στην Ενήλικη Ζωή

Η έρευνα των Kessler et al. (2006), που δημοσιεύτηκε στο The American Journal of Psychiatry, δείχνει ότι η ΔΕΠΥ στους ενήλικες είναι συχνή και επηρεάζει σημαντικά την καθημερινή τους λειτουργικότητα. Παρέχει στοιχεία ότι τα συμπτώματα απροσεξίας, υπερκινητικότητας και παρορμητικότητας, που χαρακτηρίζουν τη ΔΕΠΥ, συνεχίζονται στην ενήλικη ζωή σε πολλές περιπτώσεις.

Νευρολογική Βάση της ΔΕΠΥ στους Ενήλικες

Οι εξελίξεις στη νευροαπεικόνιση έχουν βελτιώσει την κατανόησή μας για τις επιπτώσεις της ΔΕΠΥ στον ενήλικο εγκέφαλο. Μια σημαντική μελέτη των Makris et al. (2007), που δημοσιεύτηκε στο Pediatrics, συμβάλλει σε αυτό δείχνοντας διαφορές στη δομή του εγκεφάλου σε ενήλικες με ΔΕΠΥ, ιδιαίτερα σε περιοχές σημαντικές για την εκτελεστική λειτουργία και τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Αυτά τα ευρήματα τονίζουν τη βιολογική βάση της ΔΕΠΥ και την ανάγκη για εξειδικευμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Θεραπευτικές Μέθοδοι για τη ΔΕΠΥ στους Ενήλικες

Φαρμακευτική Αγωγή

Η φαρμακευτική θεραπεία παραμένει βασική στρατηγική. Σύμφωνα με την ανασκόπηση των Kooij et al. (2019) στο European Psychiatry, τα διεγερτικά φάρμακα όπως η μεθυλφαινιδάτη και οι αμφεταμίνες είναι αποτελεσματικά στη διαχείριση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ στην πλειοψηφία των ενήλικων περιπτώσεων, βελτιώνοντας την προσοχή, μειώνοντας την παρορμητικότητα και ενισχύοντας την εκτελεστική λειτουργία.

Ψυχολογικές και Συμπεριφορικές Παρεμβάσεις

H Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ) έχει αποδειχθεί πολύτιμη μη φαρμακολογική θεραπεία για τη ΔΕΠΥ στους ενήλικες. Μια μελέτη των Safren et al. (2005) έδειξε ότι η ΓΣΘ προσαρμοσμένη ειδικά για τη ΔΕΠΥ μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη συνολική λειτουργικότητα, όταν τα φάρμακα από μόνα τους δεν επαρκούν.

Η μελέτη των Solanto et al. (2010) δείχνει την αποτελεσματικότητα των γνωσιακών-συμπεριφορικών τεχνικών που περιλαμβάνουν στοιχεία όπως η εκπαίδευση στη διαχείριση χρόνου, τα οποία έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν την εκτελεστική λειτουργία στους ενήλικες με ΔΕΠΥ.

Η έρευνα δείχνει ότι ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχολογικών θεραπειών προσφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα. Οι Safren et al. (2005) και Solanto et al. (2010) υποστηρίζουν ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό πλάνο που συνδυάζει τα φάρμακα με εξατομικευμένη ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση τόσο των συμπτωμάτων όσο και των προσαρμοστικών προκλήσεων της ΔΕΠΥ στους ενήλικες.

H αποτελεσματική διαχείριση της ΔΕΠΥ στους ενήλικες απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που συνδυάζει τόσο τη φαρμακευτική αγωγή όσο και τις εξατομικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Η συνεχής ενημέρωση από τις τρέχουσες έρευνες είναι απαραίτητη για τους ειδικούς ώστε να παρέχουν μια εξελιγμένη, τεκμηριωμένη φροντίδα που βελτιώνει σημαντικά τη ζωή των ενηλίκων με ΔΕΠΥ.

Από την Ομάδα Synopsis

Βιβλιογραφία

1. Kessler, R. C., Adler, L., Barkley, R., Biederman, J., Conners, C. K., Demler, O., ... & Zaslavsky, A. M. (2006). The prevalence and correlates of adult ADHD in the United States: results from the National Comorbidity Survey Replication. American Journal of Psychiatry, 163(4), 716-723.

2. Makris, N., Biederman, J., Valera, E. M., Bush, G., Kaiser, J., Kennedy, D. N., ... & Seidman, L. J. (2007). Cortical thinning of the attention and executive function networks in adults with attention-deficit/hyperactivity disorder. Cerebral Cortex, 17(6), 1364-1375.

3. Kooij, J. J., Bijlenga, D., Salerno, L., Jaeschke, R., Bitter, I., Balázs, J., ... & Asherson, P. (2019). Updated European Consensus Statement on diagnosis and treatment of adult ADHD. European Psychiatry, 56, 14-34.

4. Safren, S. A., Otto, M. W., Sprich, S., Winett, C. L., Wilens, T. E., & Biederman, J. (2005). Cognitive-behavioral therapy for ADHD in medication-treated adults with continued symptoms. Behaviour Research and Therapy, 43(7), 831-842.

5. Solanto, M. V., Marks, D. J., Wasserstein, J., Mitchell, K., Abikoff, H., Alvir, J. M., & Kofman, M. D. (2010). Efficacy of meta-cognitive therapy for adult ADHD. American Journal of Psychiatry, 167(8), 958-968.